- คาเอเดะซัง ช่วยบอกกับเราหน่อย ไอดอล สำหรับคุณนิยามมันว่าอะไร
Kaede: ไอดอลเหรอค่ะ…??!! ฉันคิดว่ามันเจ๋งจริงๆค่ะ ที่บอกว่าเจ๋งเพราะว่า ไอดอลทุกๆวง พวกเขามีแนวทางที่แตกต่างกัน รวมไปถึงวิธีที่นำเสนอตัวเองออกมาก็มีความหลากหลายค่ะ ตัวฉันเองก็สนใจเพลงแนวอื่นๆ แล้วก็เคยไปงานเพลงที่ไม่ใช่งานไอดอลด้วยละคะ แต่เอาจริงๆฉันคิดว่าไอดอลเป็นสีสันทางดนตรีอีกแนวนึงที่น่าสนใจค่ะ
- ไอดอลกลุ่มแรกที่คุณสนใจเป็นพิเศษคือใคร?
Kaede: Morning Musume ค่ะ ประมาณช่วงปี 3 ปี 4 ตอนเรียนประถมค่ะ ตอนนั้นฉันเองก็ยังไม่ค่อยรู้เรื่องไอดอลหรือสนใจในดนตรีเลยค่ะ แต่เท่าที่จำได้คือเพลง "LOVE Machine" ซึ่งฉันมีโอกาสได้ฟัง
ก็เลยคิดว่ามันเป็นเพลงที่สนุกดีนะ ไอดอลเนี่ยที่มีเสน่ห์จริงๆนะ อะไรแบบนั้นน่ะค่ะ ซึ่งตอนนั้นก็มีโอกาสเข้าเรียนร้องเพลงและฝึกเต้นเพื่อแสดงในงานแต่งงานของญาติของฉันด้วยค่ะ
- คุณเข้าเรียนร้องเพลง เพราะคุณเริ่มสนใจไอดอลแล้ว?
Kaede: ไม่ค่ะ จริงๆไม่เกี่ยว ถ้าเรื่องดนตรีฉันเริ่มเรียนตั้งแต่ชั้นอนุบาลแล้วค่ะ มีฝึกเล่นเปียโน เรียนภาษาอังกฤษและว่ายน้ำ แต่เหตุผลที่เรียนคงเพราะฉันอยากลองทำดูเพื่อต่อยอดสิ่งที่เคยเรียนมาด้วยนะคะ
- คุณเป็นไอดอลมา 12 ปีแล้ว แถมเพลงยังติด 1 ใน 10 อันดับของ Oricon Chart อีกด้วย รู้สึกยังไง...?
Kaede: ฉันไม่เคยคิดว่ามันจะเป็นไปได้เลยค่ะ จนตอนนี้ก็ยังคิดแบบนั้นค่ะ (หัวเราะ) เอาจริงๆฉันไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตของฉันจะเดินบนเส้นทางอาชีพนี้ เมื่อก่อนเคยคิดง่ายๆเพียงแค่ว่าได้เข้าเรียนโรงเรียนมัธยม หรือเข้ามหาวิทยาลัยดีๆซักแห่ง พอจบก็เข้าทำงานบริษัท แต่หลังจากจบมหาวิทยาลัยแล้ว ทุกอย่างมันก็เป็นแบบที่เห็นนี่แหละค่ะ
- พ่อแม่คุณเคยบอกว่าจะให้คุณเลิกทำ Negicco เมื่อตอนที่คุณกำลังจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัย?
Kaede: เรื่องราวมันมีอยู่ว่า ฉันเองอยากจะเรียนสาขาเภสัชกรรม ของมหาวิทยาลัยโทะยะมะค่ะ แล้วก็เคยพูดว่าเล่นๆว่า "ฉันคงไม่สามารถทำงานแบบนี้พร้อมเรียนไปได้ด้วยหรอก" ก็แบบคิดที่จะเลิกค่ะ แต่ตอนนั้นก็มีเรื่องการออดิชั่นรายการ "Nukiten Kachinuki! Idol Tengoku !! Nukiten" ซึ่ง Negicco เองก็เข้าร่วม ก็เลยต้องคัดเลือกใน Nukiten ก่อนสุดท้ายก็ผ่านเข้ารอบ Negicco ได้ไปต่อ แต่หลังจากสัปดาห์ที่ 3 หรือ 4 ของ Nukiten ฉันก็ต้องเริ่มตัดสินใจเรื่องมหาวิทยาลัยแล้ว คือตอนนั้นกลุ้มใจมาก เพราะเราเองดูเหมือนจะไปไม่รอด คือถ้าเราไม่ผ่านสัปดาห์ที่ 4 ของ Nugiten มันจะเป็นการแสดงครั้งสุดท้าย ในตอนนั้นจำได้ขึ้นใจเลยค่ะ Brother Tom-san พูดกับฉันว่า "ตัวฉันสามารถท้าทายตัวเองกับเรื่องนี้ได้อีกตั้งครั้งหนึ่ง ทำไมถึงไม่ลองดู?" ก็เลยตั้งใจกันเต็มที่ ไม่ใช่แค่เรื่องแข่ง ยังมีเรื่องมหาวิทยาลัยอีกค่ะ ปัญหาคือใน Niigata ไม่มีมหาวิทยาลัยที่มีสาขาเภสัชกรรม ซึ่งฉันเองก็ไม่มีเงินมากพอที่จะเรียนมหาวิทยาลัยเอกชนด้วย แต่เรื่องกลุ้มใจนั้นก็จบด้วยอาจารย์ที่ปรึกษาของฉัน บอกว่าที่ Nigaata University มีสาขาวิทยาศาสตร์ที่มันคล้ายๆกับสาขาที่ฉันอยากเรียน ด้วยคำแนะนำนั้น ทำให้ฉันตัดสินใจอย่างรวดเร็วในเดือนพฤศจิกายนแล้วเลือกที่นั่นทันทีเลย (หัวเราะ)
- หลังจากเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว คุณยังรู้สึกลังเลใจที่จะยังคงทำงานไอดอลอยู่ไหม?
Kaede: มันก็ยังรู้สึกจนกระทั่งช่วงครึ่งปีสุดท้ายของปี 1 ค่ะ แล้วก็ยังเป็นแบบนั้นจนกระทั่งฉันเรียนจบ จนเริ่มหางานทำเลยค่ะ
- อะไรที่ให้คุณหยุดลังเลใจ?
Kaede: หลังจากเรียนจบเป็นเวลา 3 ปีค่ะ ฉันคิดว่าสิ่งที่เรียนรู้จากงานบริษัท มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการเลย กลับกันสิ่งที่ฉันคิดว่ามันสนุก ดันเป็นความรู้สึกว่า "ฉันอยากร้องเพลง" แทนค่ะ
- หลังจากที่ Negicco ก่อตั้งในปี 2003 จนตอนนี้ทำงานอายุก็ 12 ขวบแล้ว ตัวคุณคิดว่า Negicco เป็นไอดอลประเภทไหน?
Kaede: แบบที่เราเกลียดการสูญเสียหรือว่าทั้งสามคนรู้สึกไม่ยอมแพ้ แม้มีปัญหาเราก็สามารถที่จะเอาชนะได้ เพราะพวกเราสนับสนุนกันและกัน เราเชื่อว่าเราทุกคนมีความสามารถของเราเอง จริงๆพวกเราเป็นคนมีรากฐานทางความรู้สึกเป็นเชิงลบเยอะมาก แถมบางครั้งก็แอบคิดอีกว่า "เราทำไม่ได้แน่ๆ"
แต่สุดท้ายพวกเราผ่านมาได้ มีทั้งความทรงจำอันยากลำบากที่เราไม่เคยคิดเลยว่าเราจะผ่านมาได้
ดังนั้นเราจึงเข้าใจถึงการไม่ประสบความสำเร็จ พวกเรามักจะถามว่าตัวเองเสมอ ว่าเรามีคู่แข่งหรือเปล่า แต่เอาจริงๆแล้ว เราแทบไม่ได้มีเวลามองไปรอบๆตัวเราเลย เพราะเรามัวแต่สนใจที่จะพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นอยู่อย่างเดียว (หัวเราะ)
- Negicco เอาชนะอุปสรรคมากมายจนถึงตอนนี้ ทุกอุปสรรคที่พบมา อุปสรรคไหนหินที่สุด?
Kaede: น่าจะเป็นเรื่องนี้ค่ะ คือช่วงๆแรกมีแต่คนสนใจชื่อวงของเรา พวกเขาเลยมาชมการแสดงของเราเยอะขึ้น มันทำให้ฉันก็มั่นใจ แต่พอเราหยุดสวมคอสตูมวง ใส่เสื้อผ้าธรรมดาๆเดินเข้าไปแสดง ผู้คนที่มาชมกลับลดลงอย่างเห็นได้ชัดเลย แบบเรื่องภาพจำเราไม่มีอะไรแบบนั้นน่ะคะ ตัวอย่างคือน่าจะมีเพียง 20 คนในไลฟ์เฮาส์เอง เวลาที่คนสนใจ Negicco ลดน้อยลงมันทำให้ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเลย
และคิดย้ำไปย้ำมาเสมอๆว่า "มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย พวกเราแย่เหรอ?" เหตุการณ์แบบนี้มันเกิดช่วงประมาณปี 2004 และ 2005 ค่ะ
- เมื่อเป็นแบบนั้น แล้วทำไมคุณยังคงทำต่อไป?
Kaede: แฟน ๆ บางคนเข้ามาและออกไป แต่เราเชื่้อว่ายังคงมีผู้คนจำนวนมากที่ตามเรามาจาก Niigata แฟนๆเหล่านี้จะอายุประมาณ 20-30 ปีหรือมากกว่านั้น คือมันทำให้เรายังคงมั่นใจว่าเรายังคงมีคนสนับสนุนเราอยู่และถึงแม้ว่าจะมีเพียงคนเดียว แต่เราก็ต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อพวกเค้า
- แล้วในทางกลับกัน สิ่งที่ทำให้คุณมีความสุขมากที่สุดคือ?
Kaede: พวกเราเคยรู้สึกกังวลมาก ว่าจะมีแฟนๆมาชมถึง 500 คนหรือเปล่า เป็นไลฟ์ที่จัดแสดงที่ Daikanyama ในวันที่ 31 ตุลาคมและ 1 พฤศจิกายน 2014 ค่ะ แต่จากที่กังวลก็กลับดีใจมาก เพราะสุดท้ายบัตรก็ขายหมด มันทำให้มุมมองจากบนเวทีของเราเป็นวิวที่น่าตื่นเต้นที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นนอกจากนี้แฟนๆจำนวนมากยังถือ "negi-lights" อีกด้วย หลังจากนั้นมาจำนวนก็เพิ่มขึ้นเยอะเลย ทั้งที่กลัวว่าจะไม่มีมาตลอด
- มีคนจำนวนมากที่สนใจเรื่องราวที่ผ่านมาทั้ง 12 ปีของ Negicco แล้วก็เรื่องการพบกันกับ Perfume ในรายการ Music Japan ก็ยังเป็นหัวข้ออันร้อนแรงในอินเทอร์เน็ต คุณคิดว่าเวลากับเรื่องราวความสำเร็จต่างๆมีผลต่อกันไหม?
Kaede: ความจริงที่ว่ามีคนชื่นชมเรา หรือคนที่ติดตามเราไม่ว่าจะเพิ่งเริ่มตอนนี้ หรือตั้งแต่ 10 ปีก่อน มันก็ทำให้ฉันมีความสุขค่ะ มีหลายคนที่ประสบความสำเร็จแค่ในเวลาเพียงไม่กี่ปี แต่สำหรับพวกเรา ฉันกลับคิดว่าการสร้างตัวเองในเวลาหลายปีมันเป็นสิ่งที่จำเป็น และนั่นก็เป็นการก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคง คิดว่าหลายคนคงตกใจค่ะ เมื่อพวกเราบอกว่านี่เป็นปีที่ 12 ของวงเราแล้วนะ (หัวเราะ)
- คุณสามารถปรับกรอบการทำงานของคุณให้เป็น "Niigata's Negicco" แต่เป็นงานในโตเกียวได้ไหม?
Kaede: ฉันไม่คิดว่าตอนนี้เราจะทำงานที่นี่เลย ตอนแรกที่เราทำผลงานในโตเกียวฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก
แต่ปัจจุบันเราก็โอเคกับที่นี่ค่ะ การทัวร์ทั่วประเทศญี่ปุ่นเป็นสิ่งที่เรามองว่าเป็นความสุขจริงๆสำหรับเรา
เลยคิดว่าไม่ได้ตั้งกรอบไว้แค่จังหวัดเดียวแล้ว
- ส่วนใหญ่คนจะจำ Negicco ได้ว่ามาจากนีงะตะ?
Kaede: ฉันไม่คิดว่าเราจะมีคนติดตามนอกเหนือจาก Niigata เลยค่ะ เพราะจริงๆเราก็กำเนิดขึ้นที่ Niigata ดังนั้นฉันจึงไม่คิดเลยว่าแผ่นซีดีของเราจะวางขายที่อื่นได้หรือมีคนที่อื่นสนับสนุนเรา สมาชิกอีกสองคนก็รู้สึกดีมากที่ได้เดินทางไปทำงานที่โตเกียว แต่สำหรับฉันเอง แม้โตเกียวจะเป็นเมืองที่ดีแต่ยังไงฉันก็ไม่ยอมละทิ้งการเรียนของฉันที่อยู่ที่ Niigata เลยค่ะ
- เมื่อคุณเรียนจบมหาวิทยาลัย เส้นทางที่คุณเลือกคือ Negicco คุณคิดว่ามันโอเคสำหรับคุณไหม?
Kaede: แน่นอนว่าฉันรู้สึกผิดนะคะว่าจะเลือกอะไรดี แต่ฉันรู้สึกว่าถ้าฉันยังคงทำงานอยู่ต่อ ฉันจะต้องเสียใจในโอกาสที่มีแน่ๆ ดังนั้นฉันจึงเลือกที่จะไว้ใจความรู้สึกของฉัน พอฉันคิดว่าฉันจะเรียนที่มหาวิทยาลัยด้วยทำงานด้วย บางคนก็แอบคิดว่า "ถึงแม้ว่าเธอจะไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเธอก็เลือกที่จะเป็นไอดอล?" แม่ของฉันก็พูดอย่างนั้นกับฉันตลอดและฉันก็คิดว่าพ่อของฉันก็คงคิดไม่ต่างกัน เมื่อฉันเริ่มเรียนมัธยมและมหาวิทยาลัย แม่ของฉันก็ถามเสมอๆว่า "เมื่อไหร่ที่ลูกจะหยุดทำ?" พ่อของฉันตอบออกไปแทนว่า "มันจะดีแค่ไหนถ้าเราปล่อยให้เธอทำในสิ่งที่เธอต้องการ" แม่ของฉันฟังและฉันก็รู้สึกดีขึ้น ฉันรู้สึกว่าพวกเขาให้ความสำคัญกับฉันมากเลย เพราะพวกเขาเคยมองฉันตลอดมา ฉันคิดว่า "ไม่มีความสุขใดจะมากกว่าการทำในสิ่งที่คุณต้องการทำให้เป็นงาน" และฉันเองก็ตัดสินใจที่จะทำด้วยความรู้สึกเหล่านั้น
- ภาพลักษณ์ของ Negicco มีเป้าหมายต่อไปอย่างไร?
Kaede: นับเป็นเรื่องยากค่ะที่พวกเราจะผ่านมาได้ถึง 12 ปี ฉันคิดว่าพวกเราเองเป็นกลุ่มที่น่าสนใจมากๆก็ตรงอายุวงเยอะน่าแหละค่ะ (หัวเราะ) เมื่อตอนครบรอบปีที่ 10 ของเรา RAM RIDER ซัง ได้ทำเพลงให้เรา เพลง "Negicco kara kimi e" ซึ่งมีเนื้อเพลงท่อนนึงว่า "แม้ว่าจะผ่านไป 10 ปีแล้วก็ตาม" และเมื่อพวกเขาร้องเพลงนั้น ฉันเคยคิดว่ามันเป็นเรื่องตลกมากเลย เพราะตอนนั้นมันอยู่ในช่วงปีที่ 8 เอง และฉันคิดว่าเราสามารถเฉลิมฉลองอายุวงตอนปีที่ 20 ได้เช่นกัน คือเราอยากที่จะท้าทายตัวเองด้วยสถานที่ที่ใหญ่และใหญ่ชึ้น และฝันว่ามีผู้คนมากมายที่ซื้อแผ่นซีดีจากมือของเราเอง ฉันเพียงหวังว่าวงของเราจะสามารถสร้างผลงานต่อไปได้อีกเป็นเวลานานเท่าที่จะเป็นไปได้ค่ะ
- คุณได้รับการแต่งตั้งให้เป็นนักวิจัยพิเศษของ Niigata University of Pharmacy and Applied Life Sciences คุณวางแผนที่จะทำอะไรต่อกับทีมวิจัยในอนาคต?
Kaede: ตอนนี้ยังไม่มีงานอะไรที่สำคัญค่ะ แต่ฉันคิดว่าการทำงานร่วมกันและได้ทำอะไรกับนักศึกษาเป็นเรื่องที่ดีจริงๆค่ะ การได้วิจัยเรื่องยาซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันรักเลยทำให้มีความสุขค่ะ ทางมหาวิทยาลัยบอกกับฉันว่าฉันสามารถมาได้เสมอเมื่อฉันต้องการ และด้วยความรู้สึกว่ายังอยากเรียนอยู่ ดังนั้นฉันเลยดีใจที่พวกเขายินดีต้อนรับฉัน ถ้าเป็นไปได้ฉันเองก็อยากเรียนต่อพร้อมๆกับเป็น Negicco ไปด้วยพร้อมๆกันค่ะ
