สวัสดีครับ
ห่างหายไปจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ และแป้นพิมพ์มาเป็นเวลานาน
วันนี้มีโอกาสกลับมานั่งพิมพ์บล๊อกอีกครั้ง ถือว่าเป็นนิมิตรหมายอันดีสำหรับผม
ช่วงที่หายไปหลายๆวันนี่ก็ค่อนข้างไม่ค่อยมีเวลา บวกกับความขี้เกียจที่มันเกาะอยู่ตามตัว
การที่จะสลัดมันออกไปสักครั้งนึง คงต้องรอเวลาที่เหมาะสมจึงจะทำได้
ซึ่ง "วันเสาร์ และ วันอาทิตย์" มันตอบโจทย์ได้สำหรับการเคาะความขี้เกียจออกไปอย่างมาก
เมื่อหมดวันหยุดปีใหม่ ก็เท่ากับว่าหมดวันมีอิสรภาพของชีวิตใครหลายๆคนไปด้วยเช่นกัน
ผมเองก็ด้วยครับ แต่โชคดีหน่อย (นึง) ที่โรงเรียนยังคงมีกิจกรรมรออยู่แน่นเอี๊ยดหลังปีใหม่
จึงมีเวลาที่ได้เรียนไม่ค่อยมากเท่าไร สำหรับในช่วงเดือนมกราคมนี้
จะว่าไปวันนี้วันเด็กนี่น่า วันเด็กสำหรับเด็กๆ
เด็กที่ยังคงมีความฝันที่สวยงาม เด็กที่ยังคงละอ่อน
เด็กน้อยที่ไม่ต้องรับรู้เรื่องราวอันโหดร้ายของชีวิตมนุษย์
เด็กผู้เปรียบเหมือนกับผ้าขาวสะอาด
สิ่งที่น่าเจ็บปวดที่สุดคือ การหกล้ม
และสิ่งที่น่ามีความสุขที่สุดคือ การได้ของเล่น
ชีวิตวัยเด็กที่สวยหรูแบบนั้น มันช่างน่าอิจฉาเสียจริงๆ สำหรับผู้ใหญ่อย่างเรา
บางครั้ง บางที คนใกล้ตัวเรา อาจจะเป็นคนที่เราตามหามาตลอดเลยก็ได้
และบางโอกาส บางช่วงเวลา ที่เราผิดพลาดไป มันอาจจะไม่ได้ส่งผลเลวร้ายอย่างที่เราคิดก็ได้
ถ้าหากลองมองในมุมกลับกัน เราอาจจะโชคดี
กว่าใครทั้งหลาย ที่เราไม่ต้องเจอชะตากรรมรูปแบบเดียวกับเขา
ชะตากรรม ที่เป็นของเราเอง
โอกาส ที่เราจะได้ตัดสินใจเอง
ชีวิต ที่เราสามารถเลือกทางเดินได้เอง
ทุกสิ่งอย่างที่กล่าวมานั้น มันอยู่ที่เราตัดสินใจเองทั้งนั้นเลย
โชคดีมีชัยนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น