สวัสดีครับ เข้าต้นเดือนใหม่แล้วสินะครับ อะไรในเดือนเก่าๆก็ผ่านไปแล้ว เช่นเคยละครับเมื่อฮจจังเขียนบล๊อกเราก็จะกลับมาพบกันอย่างที่เคยพูดอย่างสม่ำเสมอครับ ครั้งนี้ก็ต้นเดือนใหม่แล้วบล๊อกนี้เป็นบล๊อกต้อนรับเดือนใหม่ของฮจจังครับ ครั้งนี้เนื้อหาเยอะมากๆ ผู้แปลเปิดมาเจอปุ๊บ เงิบไปเป็นพักก่อนจะเริ่มทำการแปล สำหรับบล๊อกนี้ขออนุญาติรวบรัดตัดตอนไปเยอะเลยนะครับ เพราะเนื้อหาเยอะมากอย่างที่ผมเคยพูดไปตะกี้แหละครับ เยอะมากแล้วก็คำยากๆทั้งนั้นเลย ก็เลยแปลพอที่จะแปลได้มาครับ เพราะคิดว่าคำไหนที่แปลไม่ได้ก็จะขออนุญาติไม่แปลครับ เพราะเดี๋ยวอาจจะมั่วเอาได้ เอาเป็นว่าอันไหนที่ผมพอจะเข้าใจก็จะเอามาลงนะครับ ยังไงก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ แล้วครั้งหน้าจะปรับปรุงการแปลให้ดีขึ้นครับ ขอบคุณที่เข้าใจกันนะครับ (^^) แล้วก็บล๊อกนี้เห็นฮจจังยิ้มได้ด้วยละครับ คนแปลเองก็ยิ้มได้เช่นเดียวกันครับ ยังไงก็ช่วยเชียร์ฮจจังด้วยนะครับ เพราะคิดว่าช่วงนี้ต้องงานเยอะแน่ๆเลย เพราะเขียนบล๊อกตอนเที่ยงคืนบ้าง เกือบเช้าบ้าง น่าเป็นห่วงนะครับ (TT) ยังไงก็ตามแต่ก็ช่วยสนับสนุนเธอด้วยนะครับทั้งในงานร้องเพลง (เซ็นเตอร์อันเดอร์เกิร์ลซิงเกิ้ลที่ 12) และก็รวมถึงงานถ่ายแบบและก็แขกรับเชิญในรายการต่างๆด้วยนะครับ ท่านใดอ่านไม่รู้เรื่อง หรือไม่ค่อยเข้าใจก็ด่ากันเข้ามาได้นะครับ สำหรับผมเองจะพยายามดึงคำเหล่านั้นมาเป็นแรงกำลังใจในการศึกษาภาษาญี่ปุ่นต่อไปครับ (ไม่ได้ประชดนะครับ ด่าได้จริงๆ ฮา) ขอบคุณมากครับ
งั้นเอาเป็นว่าคำโปรยของผู้แปลในบล๊อกหัวข้อนี้ ขอจบลงเพียงเท่านี้ครับ ไปอ่านกันดีกว่าครับ แล้วเราจะมาเจอกันใหม่ เมื่อตอนที่ฮจจังเขียนบล๊อกนะครับ
ผิดพลาดอย่างไร ขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ ขอบคุณสำหรับการติดตามครับ バイバイ〜
-----------------------------------------------------------------------------------------------
TOPIC: 上向きプーさん (Uwamuki puu-san ; คุณหมีพูห์ที่แหงนมองด้านบน)
DATE: 2015/07/01 (Wednesday) 00:12
ละครเวทีโจชิราคุ
มีการเฉลิมฉลองปิดกองทุกทีมสำหรับวันทำการแสดงวันสุดท้ายด้วยค่ะ♪
โดยตั้งแต่ตอนที่ออดิชั่น、
และก็ได้รับบทบาท
ซึ่งนี่ก็เป็นการแสดงละครเวทีครั้งใหญ่ด้วยค่ะ
ซึ่งฉันเองก็ทั้งกลัวและก็กังวลกับมันไม่น้อยด้วย。
แต่ว่า、ในตอนที่แสดง principals
ฉันยังไม่สามารถพบตัวตนและค้นหาตัวเองได้
นอกจากนี้ตอนที่อยู่บนเวที ฉันเหมือนได้กระเทาะตัวเองออกจากเปลือกของตัวเอง
แล้วก็ได้ค้นพบอะไรมากมายแล้วมันก็ทำให้แน่ใจจริงๆว่าฉันเจอตัวเอง
เพียงคิดว่า、ฉันได้รับอะไรกลับมาบ้าง
นี่คงเป็นครั้งที่ 1 ที่เป็นช่วงเวลาที่ทำให้ฉันรู้สึกท้อเกิดขึ้น
แล้วมันก็เป็นการต่อสู้กับตัวเอง。
แล้วก็ได้ไปพักที่ marukyoo
เหมือนว่าเราได้ปลดปล่อยตัวเองหลังจากความเครียดมานาน
และทุกคนเองก็คล้ายๆกัน、
ตอนที่ได้บทจากการออดิชั่นผ่านแล้ว
มันก็เกิดความวิตกกังวล
และขณะที่กำลังแสดง
มันก็เกิดทั้งความสนุกและมันก็ยังเล่นต่อไปแบบนั้น
ฉันตื่นเต้นและก็รู้สึกสนุก
ซึ่งมันเป็นอีกครั้งนึงแล้วที่ฉันได้พบความรู้สึกแบบนั้น。
วันนี้ได้ไปดูราคุโงะ (การเล่าเรื่องตลกคนเดียว) ที่แสดงเพียงคนเดียวค่ะ
เป็นวันแรกเลยค่ะที่ได้ไปดูสดๆ。
พร้อมกับพี่สาวแล้วก็คุณแม่、
ฉันชอบฟังราคุโงะตอนที่อาบน้ำอยู่บ่อยๆค่ะ
และการที่ไม่รู้ว่าเค้าจะพูดอะไรออกมาบ้าง
แต่พอออกมาแล้วผลของมันเกิดคาดค่ะ！
มันดีมากเลยค่ะ！
ฉันพูดได้แค่ว่า。แต่ว่าฉัน
ถึงมันจะเป็นครั้งแรกที่ไปดูด้วยกัน...
แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่ดีค่ะ
มันดีที่สุุดเลยค่ะ。
ต่อไปนี้อาจจะมีความไม่พอใจอยู่บ้าง แต่
แต่ฉันก็จะพยายามและตั้งใจให้มากขึ้นค่ะ
สำหรับทีม ら เองทุกคนก็ได้อะไรกลับมามากมาย
อาจจะมีความล้มเหลว ผิดพลาดไปบ้างแต่ก็ไม่เป็นไร！ ต่อไปเราก็จะตั้งใจให้มากขึ้น！
หลังจากจบลงจากเวที
ทุกคนต่างตะโกนกลับมาว่า มิโอนะสู้ๆนะ！
นั่นเป็นคำพูดที่ส่งมาถึงฉัน...
แค่เพียงช่วงเวลาสั้นๆตอนนั้นเอง
ต่อไปจากนี้ก็จะตั้งใจมากขึ้นในการประชุมเพื่อประเมินผลการแสดงค่ะ
และการวางแผนต่อไป。
ฉันจะทำงานต่อไป
ฉันมีหมวกด้วยค่ะ
ฉันซื้อมันมาตอนไปโชนันค่ะ
ปกติฉันจะชอบใส่หมวกสีดำเป็นประจำค่ะ
บ่อยอย่างมากเลยค่ะ...
ทุกคนชอบหมวกกันหรือเปล่าค่ะ？(*･ω･)ノ
เป็นหมวกประเภทกันแดดค่ะ
ก็จะเอาไว้ใช้เวลา...
กันแดดร้อนๆซึ่งสำหรับดวงตาก็สำคัญค่ะ。
ก็ควรจะต้องพกแว่นกันแดดเอาไว้ด้วยค่ะ。
สำหรับฉันเสื้อผ้าก็ควรจะต้องเรียบง่าย
ประมาณว่าเสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์
ทำให้ใส่สบายๆขึ้นค่ะ〜ฉัน♪
ฉันคิดว่าควรจะต้องมีแว่นน่ะคะก็เลยซื้อมาใช้ซะเลย。
ซึ่งแว่นตาที่ว่านั้นฉันถ่ายภาพลงอยู่ใน 755 ค่ะ。
สำหรับที่ 古着屋 ก็มีของน่ารักๆเยอะไปหมดเลยค่ะ！
เป็นสถานแห่งความสุขของคนรักเสื้อผ้าจริงๆเลย！
พี่สาวเค้าเห็นฉันชอบดิสนีย์
ก็เลยซื้อตุ๊กตาหมีพูห์ตัวใหญ่มาให้เป็นที่ระลึกค่ะ
เธอซื้อให้ฉันนะคะ(*･ω･)ノ
ซึ่งมันเป็นหมีพูห์แบบคล้ายๆกับที่มีอยู่ที่บ้านด้วย
ก็เพราะอีกเหตุผลคือฉันชอบดูอนิเมชั่นเรื่องนี้ด้วย
เธอก็เลยตัดสินใจที่จะซื้อมาค่ะ！
มีทั้งตุ๊กตาหมูตัวเล็กๆกับจิ้งโจ้♡
อย่างที่บอกว่าที่บ้านมีตุ๊กตามีพูห์ตัวใหญ่อยู่แล้วด้วย
เพราะมันตัวใหญ่มากถ้าจะเอามาถ่ายรูปคงเห็นได้แต่หน้า
ก็เลยไม่ได้ถ่ายภาพมาให้ดูค่ะ
เพราะถ่ายแล้วคงจะไม่ได้เห็นหน้าฉันแน่ๆ。
ฉะนั้นตั้งแต่วันนี้ก็จะนอนกอดหมีพูห์แล้ว
ขอบคุณพี่สาวมากค่า(⑅•͈ᴗ•͈⑅)
สำหรับ ENTAME ของเดือนนี้ที่วางขาย
ธีมมันจะออกมาในแนวฤดูร้อนค่ะ♪
ได้ทำ 「お
ฉันทำเองนะคะ！
ถึงแม้จะเพิ่งทำครั้งแรก
แต่ก็ตั้งใจทำให้ดีที่สุดเลยค่ะ
แล้วก็สนุกมากๆด้วย
ฉันชอบหน้าตากับรสชาติของอาหารที่มานัตสึซังทำจังค่ะ。
เวลานี้คงจะบอกได้แค่นี้แหละเนอะ。
ยังไงก็ไปหาดูกันแบบเต็มๆด้วยเนอะ♪
และสำหรับที่ BUBKA ซังไปสัมภาษณ์
มันก็เป็นหัวข้อประมาณว่า
ความรู้สึกครั้งแรกที่ได้เข้าในทีมอันเดอร์
จากทั้งความรู้สึกของตัวเองและจากความรู้สึกอื่นๆ
ฉันเลยได้นั่งคุยไปด้วย
แล้วก็ได้พูดถึงปัญหาของตัวเองไปด้วย
ก็ค่อนข้าง...
และก็ทำให้คิดว่าตัวเองก็เลื่อนลอยเสียตัวเองไปเยอะ。
ดังนั้นก็ยังไปถึงเรื่องความสงสัยว่าทำไมจึงต้องตัดผมด้วย
และมันก็ค่อนข้าง。
สับสนกับหัวใจตัวเองอย่างเห็นได้ชัดเจนมากๆค่ะ
ทางเลือกที่ว่าทำไมถึงเลือกที่อยากจะตัดผมออกไป
ฉันเลือกแบบนั้น。
คำพูดที่แสดงความรู้สึกแบบนั้น
ความคิดของฉันที่ยากจะเข้าใจ
ฉันอยากจะส่งให้ทุกคนเข้าใจ
ฉันคิดว่า、นี่คงจะเป็นการเปิดใจครั้งแรกที่จะพูดคุยถึงเรื่องนี้
โปรดอ่านบทความนี้ด้วยนะคะ！！
เอ้อออ、วันนี้ที่นาโกย่า
มีงาน BOMBER-E P-Night
จัดขึ้นที่นั่นนี่น่า〜♪
มีวง Silent Siren ที่มีซูซัง
และก็มีคุณ Miyazaki Karen ซังและก็อีก 3 คนด้วย
มันเป็นงานรวมตัวของผู้หญิงแท้ๆเลยนี่น่า！
น่าสนุกจังเลย
ออกจะน่าอายไปหน่อยที่พูดแบบนี้ แต่ก็จะพยายามเต็มที่ค่ะ(*･ω･)ノ (ฮา)
อยากดูจังเลย〜
＜หมายเหตุ＞
ภาพยนตร์สารคดีของเรารอบพิเศษในวันที่ 11 กรกฎาคม
เรื่อง 「悲しみの忘れ方」
ซึ่งงาน Stage Greeting ก็จะมีกำหนดการประมาณนี้ค่ะ♪
ที่ นาโกย่าเบย์ซิตี
เวลา 8:45 ตรวจบัตรคัดกรองรอบแรก ／เวลา 12:10 ตรวจบัตรคัดกรองอีกรอบ
เวลา 13:45 ตรวจบัตรคัดกรองรอบแรก／เวลา 17:10 ตรวจบัตรคัดกรองอีกรอบ
ยังไงก็มาให้กำลังใจกันนะคะ。
สำหรับฉันเองวันนี้ยังไม่ได้เห็นรายละเอียดเลย
ก็คิดว่านี่ก็คงเป็นคงแรกของฉันเหมือนกันค่ะที่ได้เข้าไปดู♬
นอกจากนี้ฉันก็จะเขียนตอบกลับในคอมเม้นต์บล็อกด้วยค่ะ！
นิตยสารที่วางขายค่ะ
◎Yomiuri Chuukousei shinbun วางขายแล้วค่ะ
◎Monthly Young Magazine วางขายแล้วค่ะ
◎BUBKA วางขายแล้วค่ะ
◎Gekkan ENTAME วางขายแล้วค่ะ
◎วันที่ 4 กรกฎาคม Nikkei Enta
◎วันที่ 17 กรกฎาคม LARME
◎วันที่ 17 กรกฎาคม BIJUTSU TECHO
◎วันที่ 23 กรกฎาคม soup.
สำหรับการถ่ายภาพก็สนุกมากๆค่ะ
ใน LARME ก็ถ่ายกับ มินามิ。
ส่วนใน BIJUTSU TECHO ชุดที่ใส่ก็ดูเป็นศิลปะ
ไม่เคยรู้สึกว่าใส่ชุดอะไรแล้วเป็นศิลปะขนาดนี้。
ใน soup. ก็ออกแนวสบายๆดูเป็นผู้ใหญ่ดีค่ะ。
อยากจะแสดงท่าทางที่แตกต่างกันไปตามอารมณ์ให้เก่งมากขึ้น
ฉันคิดว่าฉันจะต้องศึกษาให้มากขึ้นกว่านี้แล้วล่ะ
ยังไงที่กล่าวมาก็อย่าลืมไปหาดูกันนะคะ(*_*)
รายการทีวี
◎รายการ Nogizaka kouji-chuu
วันอาทิตย์ เวลา 0:00〜
◎รายการ Ketai Ogiri (ケータイ大喜利)
วันที่ 18 กรกฎาคม ตอนประมาณเกือบๆเที่ยงคืนช่วงเวลาประมาณ 23:30〜0:49
◎รายการ BOMBER-E P-night
วันที่ 21 กรกฎาคม เวลา 24:55〜
สำหรับพรุ่งนี้ฉันก็จะพยายามตั้งใจทำทุกอย่างออกมาให้ดีที่สุดเช่นกันค่ะ
เอาล่ะ เอาล่ะ
おやすみおな(ヽ´ω`) | โอยาสุมิโอนะ (ヽ´ω`)
----------------------------------------------------------------------------------------------
เกร็ดเพิ่มเติม
ระคุโงะ (落語) คืออะไร?
RAKUGO (落語) เป็นการแสดงพื้นบ้านอย่างหนึ่งของญี่ปุ่น ซึ่งมีประเพณีอันยาวนานตั้งแต่สมัย AZUCHIMOMOYAMA (ปลายศตวรรษที่ 16) RAKUGO เป็นศิลปะการแสดงแบบพูดคุยคนเดียว ผู้แสดงจะนั่งบนเวที ที่เรียกว่า KOOZA และทำให้ผู้ฟังหัวเราะ โดยการเล่าเรื่องตลกขบขัน ในการแสดง RAKUGO นั้น ผู้แสดงจะมีสิ่งเล็กๆ ที่ใช้ประกอบในการแสดงซึ่งจะเป็นแค่ SENSU (พัดกระดาษที่พับได้) และ TENUGUI (ผ้าเช็ดหน้า) RAKUGOไม่ใช่การอธิบายเค้าโครงเรื่องแต่เป็นการเล่าโดยใช้บทเล่าประกอบกับการแสดงท่า ทางเคลื่อนไหว บางครั้งพัดจะเอามาใช้แทนกล้องยาสูบ, เป็นดาบ หรือเป็นมือเคาะประตู ส่วนผ้าเช็ดมือ จะใช้แทนซองบุหรี่, กระเป๋าเงิน หรือจดหมาย โดยจะเปลี่ยนหน้าที่ของเครื่องมือทั้งสองนี้อย่างรวดเร็ว ความแตกต่างของตัวละครจะอยู่ที่การเปลี่ยนเสียงของผู้แสดง หรือเปลี่ยนทิศทางของศรีษะ และลำตัว
เป็นความโชคดีที่ภาษาญี่ปุ่นมีภาษาผู้ชายกับภาษาผู้หญิง และนอกจากนี้การใช้ภาษาจะแตกต่างกันออก ไปตามฐานะและอาชีพ ฉะนั้น ผู้แสดงคนเดียวสามารถที่จะแสดงเป็นหลายๆ คน ผู้ฟังสามารถที่จะ นึกวาดภาพ ในใจราวกับได้ดูภาพจากภาพยนต์หรือโทรทัศน์ ต้นกำเนิดของ RAKUGO เก่าแก่มาก ก็จริงอยู่ แต่เป็นศิลปะที่มีความเป็นสมัยใหม่จึงยังไม่ล้าสมัย แม้ในปัจจุบันยังครองอันดับหนึ่ง ของการแสดงพื้นเมืองที่มีคนนิยมอย่างมากมาย เรื่องใน RAKUGO จะมีหลายแบบ อาทิเช่น เรื่อง YOTARO-BANASHIซึ่งเป็นเรื่องที่กล่าวถึงตัวเอกที่ชื่อ YOTARO (ผู้ที่ค่อนข้างจะหัวอ่อน) กับ GINKYO-SAN (นักปราชญ์) เรื่อง KOKKEIBANASHI (เรื่องของกลุ่มคนโง่ที่รวมตัวกันในเมือง), NINJOO-BANASHI (เรื่องที่เรียกน้ำตาได้จากความเห็นอกเห็นใจของมนุษย์), KAIDAN-BANASHI (เป็นเรื่องที่เกี่ยวกับผี) เป็นต้น
นอกจากนี้ในตอนท้ายของ RAKUGO จะมีการทิ้งท้ายที่เรียกว่า SAGE หรือ OCHI ทำให้ผู้ชมเข้าใจว่า อ๋อ มันเป็นอย่างนี้เอง และเรื่องก็จบลงด้วยเสียงหัวเราะของผู้ชม
ขอขอบคุณสาระดีดีจาก เจแปนฟาวน์เดชั่น กรุงเทพฯ
อ้างอิง: http://www.jfbkk.or.th/tawan28_05th.php
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น